“Αδέρφια… σαν φίλοι κολλητοί” Αξία ανεκτίμητη!

Για μένα, που αν και προέρχομαι από μεγάλη οικογένεια… όσον αφορά το σόι του μπαμπά μου… αλλά μεγάλωσα μοναχοπαίδι… και αποκομμένη λόγω διαζυγίου των γονιών μου από ξαδέρφια και πολλούς συγγενείς… οικογένεια μου… ήταν οι λιγοστοί της μαμάς μου… και οι πολλοί ….πολύ σπουδαίοι… ανώτεροι πολλές φορές και από αδέρφια φίλοι μου…!

Για μένα “αδερφός” ήταν είναι και θα είναι ο κολλητός φίλος/φίλη… όπως λέμε φίλοι σαν αδέρφια… ε καμία σχέση… “αδέρφια σαν φίλοι κολλητοί”…!

Για αυτό και όλες οι σχέσεις της ζωής μου περνάνε μέσα από την φιλία… βαδίζοντας στο μονοπάτι της ζωής… και είναι το σπουδαιότερο αγαθό και ο μεγαλύτερος πλούτος… η αληθινή φιλία! Και χαίρομαι γιατί με έχουν τιμήσει πολλοί άνθρωποι με την φιλία τους… και θεωρώ σπουδαίο το ποιοι, το πότε, το πως και το γιατί βρισκόμαστε να ζήσουμε γεγονότα… εποχές… φάσεις μαζί… και να μαθητεύσουμε και να πάρουμε μέσα από τη διαφορετικότητα μας ότι χρειάζεται ο καθένας μας… γιατί όσο κι αν ζούμε ίδιες καταστάσεις οι εμπειρίες που αποκομίζει ο καθένας μας… γράφουν στο τεφτέρι της ζωής μας διαφορετικά… ανάλογα με το τι “κουβαλάει” ο καθένας μας μέσα του! Ανάλογα με το από που προέρχεται… αλλά και από μια άλλη αφετηρία που με κάποιους την ορίσαμε μαζί!

Όμως… αυτά που μοιραζόμαστε μαζί… έχουν μια άλλη… διαφορετική αξία μέσα στα χρόνια… και έπειτα μπορεί και να χανόμαστε… κι αν η ζωή το θέλει και εξυπηρετεί την εξέλιξη μας… κι αν πραγματικά συνδεθήκαμε μέσα από αγάπη… και όχι από “αναπηρία” …διαγράφουμε τις πορείες μας… και στα μεγάλα σταυροδρόμια της ζωής… ξανασυναντιόμαστε… για λίγο ή για πολύ… χωρίς κανείς μας να γνωρίζει ή να καθορίζει την ποσότητα του χρόνου… στον άχρονο χρόνο μας…. όμως σίγουρα κάτι υπάρχει… όταν καταφέρνουμε να ξαναβρεθούμε… είναι σαν να υπήρξαμε συνεπείς στο θεϊκό… συμπαντικό μας ραντεβού… και αυτό δεν είναι σίγουρα τυχαίο! Το έχουμε επιλέξει!

Σαν να παίζουμε ένα παιχνίδι…! Οι δυνατές σχέσεις δεν χάνονται ποτέ… εξελίσσονται και μας εξελίσσουν… και μας πάνε παραπέρα… εκεί που πρέπει να πάμε… μαζί ή χωριστά… ! Μεγάλη κουβέντα το μαζί! Θέλεις να την ανοίξουμε!?

Φίλοι… αδέρφια της καρδιάς… μια επιλογή τόσο συνειδητή όσο και αυτή των εξ αίματος αδερφών!

Μόνο που την επιλογή των φίλων αδερφών την θυμόμαστε… ενώ των εξ αίματος νομίζουμε πως όχι! Πόσο θλιβερό να υπάρχουν αδέρφια αποκομμένα… όπως εγώ με τον ετεροθαλή αδερφό μου Νίκο… γιατί η ζωή τα “έφερε” έτσι που δεν μοιραστήκαμε ούτε μια νύχτα κάτω από την ίδια στέγη… στα διπλανά κρεβάτια… γιατί η ζωή τα έφερε έτσι όπως έπρεπε επιτακτικά και δεν δικαιούμαι κλάψες και μιζέριες ως προς αυτό… ή πόσο ακόμα πιο θλιβερό είναι… αδέρφια που δεν γνωρίστηκαν ποτέ εξαιτίας θανάτου… όπως και πάλι εγώ με τους 2 αεροβαπτισμένους αδερφούς μου Ανδρέα και Ανδρέα… με αυτούς παραδόξως υπάρχει μια σχέση ενεργειακή που την έχει γιατρέψει ο αποχωρισμός… που όμως υπάρχει στα όνειρα… σε αντίθεση με αυτή με τον αδερφό μου το Νίκο… που και πάλι η συστημική της δύναμη είναι υπαρκτή και αδιαπραγμάτευτη… τουλάχιστον για μένα! 

 Αδέρφια… ααααχ αδέρφια εσείς… της καρδιάς μου! Που τόσα από εσάς έχω πάρει… μες τα τόσα πολλά που μοιραστήκαμε… στον τόσο κατά τα άλλα λίγο καιρό που ζούμε μες στην αιωνιότητα… θα έχετε πάντα μια θέση ξεχωριστή στην καρδιά μου… γλυκιά και αγαπησιάρικη… με νάζια, με κλάματα, με θυμούς, με χαρές, με λύπες, με παιχνίδια, με… με… με Αλήθεια! 

Αλήθεια σε όλα όσα ζήσαμε και μάθαμε ο ένας από τον άλλον… και σίγουρα όσο είμαστε “κάτοικοι” της ίδιας “συμπαντικής γειτονιάς”… υπάρχει η περίπτωση να ξαναγκαλιαστούμε… και αυτή τη φορά θα θα είναι πιο ζεστή και ακόμα πιο οικεία η αγκαλιά… και θα κρατήσει λίγο περισσότερο… μα αιώνια στις ψυχές μας! Θα σε ξαναδώ! Το ξέρω! Θα σε περιμένω…! Να με περιμένεις και εσύ! 

Για σένα Φίλε μου… Φίλη μου… από τα όμορφα τα χρόνια… τα τότε… τα παιδικά… τα αθώα… Σ αγαπάω και σε ευχαριστώ!!! …για σένα στο Π.Φάληρο… για σένα στην Καλαμαριά… για σένα στην Έδεσσα… για σένα στην Νέα Σμύρνη… για σένα… σε όλη την Ελλάδα! Κύκλοι υπέροχοι της ζωής ανοίγουν και κλείνουν …για να ξανανοίξουν κάποτε ξανά… και μέσα τους σαν μια τεράστια αγκαλιά αγάπης… η φιλία χωράει τα πάντα!

Να προσπαθείς…να προσπαθείς… για την Αγάπη… Να προσπαθείς για να εκμηδενίζεις τον εγωισμό κάθε στιγμή… Να προσπαθείς και να φροντίζεις τη φιλία… γιατί είναι ευαίσθητη και δυνατή… Γιατί είναι η δύναμη σου…και εκεί μονάχα μέσα… Είσαι πραγματικά ελεύθερος για να ανθίσεις… οι σπόροι σου δόθηκαν… Φρόντισε μόνο για τους φίλους σου ακόμα κι αν τα χεις κάνει μαντάρα με τον εαυτό σου… Όταν νιώθεις εγκλωβισμένος… Όταν νιώθεις να μην υπάρχει παράθυρο πουθενά… όταν νιώθεις τις πόρτες της καρδιάς σου κλειστές… Κάνε την υπέρβαση! Ρίξε τον εγωισμό… Γίνε γέφυρα…. Και γεφύρωσε τα όλα! Προσπάθησε… η φιλία έχει πολύ αγάπη να απελευθερώσει! 

Λιάνα… Λιανούλα… Αζίμα