Βγαίνουμε στο φως καινούριοι

Διανύουμε την πρώτη μας βδομάδα ως έθνος, όπου επιχειρούμε να επιστρέψουμε σε κάποιου είδους κανονικότητα… μετά το μένουμε σπίτι… τώρα επιχειρούμε να μένουμε ασφαλείς… έχοντας στόχο να παραμένουμε υγιείς και εκτός σπιτιού!

Ναι! Βγαίνουμε στο φως “καινούριοι” τις πρώτες μέρες μετά την καραντίνα

Θέλω πραγματικά να πιστεύω, πως μένοντας σε καραντίνα σπίτι, καταφέραμε να μείνουμε πραγματικά υγιείς και πως αυτό δεν θα ανατραπεί εφιαλτικά, τώρα που βγαίνουμε από το σπίτι, αν και ομολογουμένως, ανησυχώ, βλέποντας την πλειοψηφία του κόσμου, να έχει έρθει σε απόγνωση!

Πολλοί φοβούνται να βγουν!
Πολλοί φοβούνται να επιστρέψουν στην εργασία τους!
Πολλοί δεν έχουν πια εργασία!
Πολλοί σκέφτονται να κλείσουν την επιχείρηση τους!
Πολλοί έχουν ήδη κλείσει την επιχείρηση τους!
Πολλοί έχουν μείνει πλέον άφραγκοι!
Πολλοί ζουν με δανεικά, που αγχώνονται πως και πότε θα επιστρέψουν!
Πολλοί έχουν συνηθίσει την καραντίνα και έχουν μπει σε άλλους ρυθμούς!
Πολλοί έχουν ιδρυματοποιηθεί ήδη και αναζητούν δουλειά μόνο από το σπίτι!
Πολλοί θέλουν να τσιρίξουν!
Πολλοί έχουν μπει σε σιωπή!
Πολλοί από ευαίσθητοι, έγιναν πιο ευαίσθητοι!
Πολλοί έγιναν κακούργοι και μισάνθρωποι!
Πολλοί έκλεψαν τις ιδέες αυτών που τους τις εμπιστεύτηκαν!
Πολλοί οργανώνουν υπαίθρια πάρτι, παράνομα, αφού εξακολουθούν να απαγορεύονται οι συναθροίσεις!
Πολλοί έχουν φτάσει στο όριο τους! Πόσα Tik Tok να κάνεις!
Πολλοί βυθίστηκαν… παραιτήθηκαν!
Πολλοί αδικήθηκαν!
Πολλοί έχασαν!
Πολλοί χάθηκαν!
Πολλοί έφυγαν! Εδώ… ή κάπου δίπλα μας!

Υπάρχουν όμως και κάποιοι που έχουν πράξει ήδη κάποια, ή πολλά, ή ακόμα και όλα τα παραπάνω… και έχουν διαλυθεί, έχουν καεί… και ήρθε τώρα η ώρα… που αναγεννιόνται από τις στάχτες τους… σαν νέοι Ιεροί Φοίνικες ξανά! Και ναι!

Πολλοί έγιναν, ή ήταν και κατάφεραν, να παραμείνουν δημιουργικοί!
Πολλοί έγιναν, ή ήταν και κατάφεραν, να παραμείνουν εφευρετικοί!
Πολλοί έγιναν, ή ήταν και κατάφεραν, να παραμείνουν αισιόδοξοι!
Πολλοί έγιναν, ή ήταν και κατάφεραν, να παραμείνουν δυναμικοί!
Πολλοί έγιναν, ή ήταν και κατάφεραν, να παραμείνουν συγκεντρωμένοι σ’ ένα στόχο!
Πολλοί έγιναν, ή ήταν και κατάφεραν, να παραμείνουν παράδειγμα προς μίμηση!

Πολλοί βρήκαν το θάρρος να επαναπροσδιοριστούν!
Πολλοί βρήκαν το θάρρος να ξεκινήσουν από την αρχή!
Πολλοί βρήκαν το θάρρος να αλλάξουν και να εμπνεύσουν!
Πολλοί σώθηκαν ανακαλύπτοντας το χιούμορ!
Πολλοί βρήκαν νέες πηγές να αντλήσουν ενέργεια!
Πολλοί αφυπνίστηκαν!
Πολλοί εκτίμησαν!
Πολλοί εκτιμήθηκαν!
Πολλοί μοιράστηκαν!
Πολλοί κατάλαβαν!
Πολλοί ένιωσαν!
Πολλοί αγάπησαν!
Πολλοί αγαπήθηκαν!
Πολλοί θεραπεύτηκαν!
Πολλοί σώθηκαν!

Τώρα όμως… σήμερα… βρισκόμαστε… σε μία καινούρια μέρα! Και η κάθε μέρα που θα έρχεται θα είναι μια καινούρια μέρα… έως ότου έρθει εκείνη η μέρα που όλο αυτό θα έχει μπει σε μια νέα βάση, βάση κοινής αποδοχής… που θα μπορούμε να γνωρίζουμε την αλήθεια..? Δεν τολμώ καν να το πω… πιθανά να μην την γνωρίζαμε ποτέ… τουλάχιστον εν ζωή… μιας και η ιστορία θα το αποδείξει, μετά από πολλά ή ίσως και λίγα χρόνια!

Άλλωστε πότε αληθινά ξέραμε τι μας ξημερώνει? Ποτέ!
Αν οι άνθρωποι ζούσαμε με τον φόβο του ότι θα πεθάνουμε, δεν θα δημιουργούσαμε τίποτα, αφού η μοναδικά σίγουρη εμπειρία που θα έχουμε όλοι, αφού καταφέραμε να γεννηθούμε, είναι ο θάνατος! Μέχρι όμως αυτός να έρθει από όποια αιτία έχουμε κανονίσει ερχόμενοι εδώ, οφείλουμε να ζήσουμε! Να ζήσουμε… όχι να επιβιώσουμε! Να ζήσουμε ολοκληρωτικά!

Αν σταματήσω να ζω τώρα τη ζωή μου για να μην πεθάνω, τι νόημα έχει!?
Είναι το ίδιο παράδοξο με το κάνω πόλεμο για να έχω ειρήνη…
Άλλωστε που υπάρχει ασφάλεια…? Μια ουτοπικά, εικονική ασφάλεια είχαμε στην μήτρα της μάνας μας… πουθενά αλλού… ασφάλεια έχει μόνο το να μη ζεις… μιας και η ζωή είναι από μόνη της πολύ επικίνδυνη και πολύ ωραία! Ασφάλεια δεν υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ! Απλά μας βόλευε να ονομάζουμε ασφάλεια, μια κατάσταση χ ή ψ…

Πάμε αδέρφια! Ας επιστρέψουμε στα θαύματα που έχουμε αφήσει και μας περιμένουν για να συμβούν! Ας πάρουμε βαθιές ανάσες, ας σηκώσουμε μανίκια! Η μέρα, η ώρα και η στιγμή είναι πολύ κοντά!

Ελπίζω γρήγορα, να συναντηθούμε, μέσα από τις καλλιτεχνικές μας δράσεις που τόσο επιτακτικά ανάγκη τις έχουμε παιδιά και ενήλικες! Περιμένουμε την μέρα και την ώρα που θα συνεχίσουμε, με Θέατρο, τραγούδι, χορό, μουσική, σκηνογραφία, yoga, ομάδες αυτογνωσίας, σεμινάρια, διαλογισμούς, χαράααα… στη νέα μας πραγματικότητα που χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά, ελεύθερη καλλιτεχνική έκφραση για παιδιά και ενήλικες στο Azima Cultural Art Space στο χώρο της καρδιάς μας που έχει για “κήπο” του το άλσος Νέα Σμύρνης!

Μια μέρα,η κάθε μέρα στον πλανήτη γη… παραμένει ότι πιο συναρπαστικό στο σύμπαν… ας έχουμε την ενέργεια… που χρειαζόμαστε… προκειμένου να είμαστε δημιουργικοί… ακολουθώντας το δρόμο εκείνο… τον δικό μας… που μας οδηγεί στην αλήθεια εκείνη… των ιδανικών μας…του ηθικού… πνευματικού εσωτερικού σκοπού της ψυχής μας! Αγάπη Τύχη Υγεία Χαρά Αρμονία!
Ας διδαχθούμε και ας διδάξουμε Σεβασμό… στη φύση… στα ζώα… στον άνθρωπο…στο οξυγόνο που αναπνέουμε…

Φροντίδα, αγάπη και μπόλικο φως στις στιγμές μας!
Εμπιστεύομαι!
Το καλό και πάλι θα νικήσει!
Στέλνω αγάπη προς πάσα κατεύθυνση!
Αζίμα

Υ.Γ Ο Φοίνιξ στην Αρχαία Ελλάδα

Πυρήνας του μύθου του Φοίνικα, αποτελεί ο επαναλαμβανόμενος κύκλος ζωής του. Το αθάνατο πτηνό γεννιέται, ζει για πολλά χρόνια κι όταν πια φτάσει σε μεγάλο γήρας, πάντοτε σε συγκεκριμένο αριθμό ετών, αυταναφλέγεται για ν’ αναγεννηθεί και πάλι απ’ την τέφρα του. Γι’ αυτό, μεγαλύτερη ευχαρίστηση και πάθος του λέγεται πως αποτελεί ο θάνατος, αφού μέσω αυτού αναγεννιέται και πάλι. Πάντοτε, λίγο πριν πεθάνει, ο Φοίνικας εμφανίζεται στον κόσμο των ανθρώπων κι η άφιξη του αυτή προμηνύει σημαντικά γεγονότα και συμβάντα. Οι άνθρωποι σπεύδουν να την απεικονίσουν στην πέτρα και το χαρτί, σημειώνοντας τη μέρα η οποία σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής.

Πρώτη καταγεγραμμένη αναφορά για τον Φοίνικα και τη μακροζωία του είναι αυτή του Αρχαίου Έλληνα ποιητή Ησιόδου (8ος αι. π.Χ). Όπως καταγράφει τα λεγόμενα του ο Πλούταρχος, εννιά ανθρώπινες ζωές ζει η κορώνη, το ελάφι τέσσερις ζωές της κορώνης, στη ζωή του κόρακα γερνάνε τρία ελάφια, κι εννιά κόρακες θάβει ο Φοίνικας. Μονάχα οι Νύμφες, οι κόρες του Δία με τις πλούσιες κόμες ζουν παραπάνω απ’ το πορφυρό πτηνό!