Ένα ευχαριστώ σε σένα!

Φτιάχνοντας στο μυαλό μου ακόμα… το πώς θα είναι αρχιτεκτονικά το καινούριο site του Azima …που από Azima New Age Store & Place έχει πια μετονομαστεί σε Azima Cultural Art Space  …νιώθω λίγο σαν να επιστρέφω από κάπου μακριά…
Και μιλάω σε 1^ο πρόσωπο και ενικό… γιατί η Αζίμα… και κατ’ επέκταση το Azima… είμαι… “εγώ”… που πότε είμαι ηθοποιός ή τραγουδίστρια… πότε είμαι θεραπεύτρια και δασκάλα εναλλακτικών θεραπειών… πότε “οδηγώ” διαλογισμούς… ή σχεδιάζω και οργανώνω και υλοποιώ θεματικά πάρτυ και event … ή κάνω μουσικές παραστάσεις … ή θεατρικά με “μαγευτικά παιδιά”… πότε θέλω να μαγειρεύω για τους φίλους μου… πότε γράφω γράφω γράφω ατελείωτα…. Εν ολίγοις την μία είμαι “μαγαζί με κρυστάλλους” … την άλλη γίνομαι “χώρος εναλλακτικών θεραπειών” … γίνομαι και ένας θεός μονάχα ξέρει πόσα άλλα επιθυμώ να γίνομαι! …το μόνο σίγουρο… είναι πως “είμαι” από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου “μια τεράστια αγκαλιά”… και ακόμα και αυτοί που μπορεί να μου έχουν θυμώσει… ή να τους έχω θυμώσει… θα σας το επιβεβαιώσουν! Όλα όσα γίνομαι με αντιπροσωπεύουν 100 % και τα απολαμβάνω… όλα στη μαγική στιγμή που γίνονται το ίδιο!!! Συμφωνεί και η Human Design Guide μου με αυτό Εβίτα Ζαχαριάδου!

Namaste λοιπόν στο 2019 και φέτος το Azima γίνεται 15 ετών… και μαζί του και εγώ σιγά σιγά από οργισμένο νιάτο στην “εφηβεία” θα ενηλικιωθώ σε λίγα χρονάκια!!!

Όλα αυτά τα υπέροχα και αυτά που οραματίζομαι συνομιλώντας με τον “διττό” μου εαυτό στα brainstorm μας θα έμεναν εκεί πιθανά αν δεν είχα εσένα! Ναι εσένα!

Και θέλω πολύ να ευχαριστώ εσένα…!
Εσένα Δημήτρη Χαβρέ, αγαπημένε μου, σύντροφε μου, άντρα μου και αγόρι μου, κολλητέ μου, παρέα μου, μπαμπάκα υπέροχε της κόρης μας, την μοναχοκόρης μας!
Εσένα κόρη μου… Ελισάβετ μου, κορίτσι μου, ψυχή μου, δασκάλα μου, υπέροχη, μοναδική, μονάκριβη, κόρη μου!
Εσένα Κώστα Γώγο… Γωγουλίνο μου, για όλα αυτά που ξέρεις και για όλα αυτά που δεν φαντάζεσαι… γιατί είσαι ότι έχω να με συνδέει με την μαμά μου… γιατί πολλές φορές μου λες αυτά που θα λέγε… γιατί σε σένα νιώθω πως δεν θα με μαλώσεις… νονέ αγαπημένε του παιδιού μας…
Εσένα Λιάκι… γιατί είσαι η παιδική φιλεναδίτσα μου, γιατί έχουμε περάσει τόσα… γέλια, χαρές, ερωτικές απογοητεύσεις, ξεκινήματα, τελειώματα, πόνους… απώλειες
φόβους, κλάματα… γέλιαααα πολλά γέλια… τη νιότη μας!!! Φίλη μου, μαζί με εσένα και τον Κωστάκη μου και την Φωτούλα !
Εσένα  Γεώργιε Τάντο, φίλε μου αγαπημένε για τα υπέροχης αισθητικής φιλμ που κινηματογράφησες για τον χώρο μας… τις δράσεις και παραστάσεις μας, καθώς και όλη την υπέροχη οικογένεια σου για την αγάπη και υποστήριξη!
Εσένα Suvasa… για όλες τις ζωές που έχουμε ζήσει μαζί…! Που είσαι πάντα “εδώ”
Εσένα κουμπάρα μου Μαρία Φιλίππου γιατί εσύ και ο Γώγος είστε για μένα την Ελισάβετ και τον Δημήτρη, αυτό που λένε “η σύνδεση αίματος με την Βέτα” παρότι χανόμαστε στην ίδια πόλη, με ένα παράξενο τρόπο… είσαι εδώ… και σ’ αγαπώ, σαν κομμάτι μου…
Εσένα Μαρία μπεμπελάκι & Δημήτρη “τουλούμπα” γιατί με σας νιώθω… σπίτι μου
και ζεστασιά… και αλήθεια… και σας ευχαριστώ για όλα…
Εσένα Βαγγέλη μου και Νίκο και Δημητρούλα μου… αδέρφια… κουμπάροι… άνθρωποι μου… για τα παιδιά μας την Μελιτίνα μου την πνευματική μου κόρη και τον Δημητράκη μου… !!!
Εσένα Μανώλο μου…  βρε Μανώλο μου πόσα περάσαμε μαζί! Αδερφέ μου! Με την Μαρία σου και τον Αλέξανδρο… στο τετράγωνο!!!
Εσένα Μαράκι Μπαζούκη αδερφή μου και Κώστα κουμπάρε μου… και όμορφε γιε πνευματικέ Άγγελε!!! Για όλα τα γέλια τα κλάματα …τις λύπες… τις χαρές…για όλα!
Εσένα Τοτίτσα μου… και τον Χρηστάκο και την Ντιάνα μαζί γιατί είμαστε οικογένεια και μας λείπετε πολύ… και όταν είμαι με την Τότα γίνομαι παιδί…
Εσένα Γιάννη Ζωγράφο και Ελένη για όλα μας τα υπέροχα χρόνια και για αυτά που θα ρθουν!
Εσένα παιδική μου φίλη Μαρία Σμιλίδου, Θεσσαλονικιά και όμορφη, για αυτό που ήμασταν, για αυτά που χάσαμε αλλά και για αυτά που βρήκαμε και για τα κορίτσια μας … για το Μαϊρόνι μου που σε έφερε ξανά σε εμένα!
Εσένα Βετούλα μου… πολύτιμη… μοναδική και σπουδαία… για την ευχή μου δίνεις πριν “μπω να ξεκινήσω”… και γιατί είσαι εδώ μάνα για όλους μας… ζεστή, αληθινή, αγαπησιάρα και αντάρτισσα… και σε γουστάρω πολύ… μαζί με την κούκλα σου Δήμητρα!
Εσένα Στέλλα Χαϊνά… Στελλίτσα μου, όμορφη, φανταστική, φίλη της καρδιάς μου, μοναδική και άξια και σπουδαία… γεμάτη καλοσύνη, ευγένεια και αγάπη!
Εσένα τρελοκατερίνα… Κατερίνα Ζάρκου… που γνωριστήκαμε πάνω στην μπόρα αλλά στάθηκες φίλη σαν από πάντα… στήριγμα εμπιστοσύνης και αγάπης μοναδικό, που βέβαια και εσένα σε έφερε στο δρόμο μου το αγόρι μου ο Θοδωρής! …οικογενειακός θα είμαστε μαζί μέχρι τα βαθιά γεράματα κακούργα γυναίκα!!!
Εσένα… Χάρη, Σάρα, Νικόλα… για τα τόσα υπέροχα βράδια και τα γέλια μας με τη μάνα… και πως να μην πω ένα ευχαριστώ στην Αλεξία για τις προσευχές και τις ευχές και για τα γέλια… και την Άννα στο Αννόβερο…
Εσένα Λαχαράκι μου …Λίνα Τουρκογιώργη…κουμπάρα!!! Κουμπάρα από πάντα! …για όλα αυτά τα χρόνια φίλη κολλητή της μάνας μου!!! Φίλη όμως και δική μου! Νονά μας αγαπημένη του παιδιού μας!!!
Εσένα Καίτούλα μου…. Κουμπάρα μου Καίτη Φαρμάκη… πάντα σαν “φάρμακο” στην σωστή δόση… σε όλα τα σημαντικά της ζωής μου… στα εύκολα… στα δύσκολα… μα και στις χαρές! Νονά του παιδιού μας!!! ….μαζί και αυτό το αγόρι μας τον κουμπάρο μου τον όμορφο που ξέρω ότι με αγαπάει!!!
Εσένα Εβίτα Ζαχαριάδου μία και μοναδική, φίλη στήριγμα, δύναμη, αγάπη, αλήθεια! Λαμπερή μου Εβίτα… σε ευχαριστώ για το φως που μου προβάλεις τόσα και τόσα στην ζωή μου!
Εσένα Μίνωα και υπέροχη Σοφία, για όλα μα όλα αυτά τα υπέροχα που έχουμε μοιραστεί όλα αυτά τα χρόνια… μέσα από άνευ όρων αγάπη και αλήθεια!
Εσένα Λωλάκο μου και την “τρελο-οικογένεια σου” για τα χρόνια που περάσαμε δίπλα δίπλα!
Εσένα Τζωρτζίνα Χρυσοχόου και Αννούλα γιατί απλά είστε μοναδικές!
Εσένα Αριάδνη και Αγγελούκο!!!
Εσένα Βαρβάρα γιατί με το στέμμα ή χωρίς είσαι βασίλισσα ομορφιάς για μας!
Εσένα Ξαδέρφη Γιάννα Χουρμπιλιάδου με τον Αχιλλέα σου!
Εσένα Χαρουλίτα Μαρία και Πέτρο… ξέρετε εσείς γιατί!
Εσένα Ναταλί, για τις τόσες αμέτρητες στιγμές, για τα γέλια και τις συγκινήσεις!
Εσένα Ερνέστα Νούγκοβιτς, για όλα αυτά τα χρόνια φιλίας, αγάπης &  εμπιστοσύνη αλλά και την χαρά να μας εμπιστεύεσαι τα παιδιά σου!
Εσένα  Έφη Κελαϊδίτη, γιατί είσαι η “Έφη δώρο” και αυτό από μόνο του τα λέει όλα!
Εσένα Πίτσα Σκούρτη, γιατί ξέρεις να βάζεις “πλάτη” και είσαι και πνευματική μάνα του αγοριού μου!!!
Εσένα Λένα Κάραλη, γιατί πέρα από “χορεύτρια υψηλών προδιαγραφών” είσαι η ήρεμη δύναμη!
Εσένα  Ισμήνη, μαμά Χριστίνα, για όοοοολα αυτά τα υπέροχα χρόνια… αληθινά… !
Εσένα Μελίνα και Αργυρώ Suhela, γιατί σας έχω με μεγάλη συγκίνηση στην καρδιά μου! … για όλα όσα έχουμε μοιραστεί όλα αυτά τα χρόνια!!!
Εσένα Χριστίνα Καμακάρη… παιδική μου φίλη από το Π.Φάληρο! Για την εμπιστοσύνη και την αγάπη σου… όσα χρόνια κι αν περνάνε!!!
Εσένα, Άννα και Μαρία γλυκές μαμά και κόρη…
Εσένα Παύλο και Ρουμπίνη και γιαγιά Αλεξάνδρα…
Εσένα Μίλτο και Αγγελική για την στήριξη και την διαθεσιμότητα σου…
Εσένα Τάσο και Μπεττίνα…. για τα γέλια και τα θεατρικά!!! …άντε και για τα φαγητά!!!
Εσένα Τία και Γιώργο, εσένα γιαγιά Νότα, εσένα Ελένη και Ευγένιε, εσένα Μαρία Polpe και Δήμητρη, εσένα Ασπασία, εσένα Μανόλη και Ειρήνη, εσένα Φραντζέσκα, εσένα Άντη, εσένα Άννα, εσένα Βάσω και Γιώργο Καρακάση, Στεφανία Βάνα και Κωστή, Νεκταρία, εσένα Παναγιώτη και Εύη, Πατρίτσια, Βάσια, Ματθαίο, Ιωάννα, Ράνια, Μαρία Λιάπη και Μαρία Ελευθεριάδη… Ορσαλία και γλυκιά ξαδέρφη της Έφη!!! Γλυκιά μου Σέτα με την μαγική ματιά σου!!!
Εσάς γείτονες μας Μανώλη Άντα, Κατερίνα και Κωστή και Καλλιόπη!
Εσένα γλυκέ και υπέροχε Δικαίο…
Εσένα Έλενα Παπαδημητρίου και Γιάννη Καφάτο… ξέρετε καλά εσείς!
Εσάς Θάλεια και Μιχαήλ Νιρντός για την χαρά να γνωρίσουμε τις οικογένειες σας και Namaste κουμπάροι!
Εσάς Μαριάνθη και Κώστα για τα πολλααααααα χρόνια αγάπης!
Εσάς Αθηνά, Κάλυ, Λεωνίδα για τα όμορφα και δημιουργικά απογεύματα!
Εσένα όμορφη μοναδική Λιζού!
Εσένα Ερατώ υπέροχη και πάντα παρούσα! 
Εσένα Δέσποινα στην Νέα Υόρκη… !
Εσένα Φαίη για τις Ρεμπελογραφές σου!!!
Εσένα Σοφία και Θοδωρή δίπολο μου για τα παλιά και τα καινούρια
Εσένα Φλώρα…
Εσένα ξεχωριστή μου Ίγκριτ…!
Εσένα Μυρτώ με όλα τα “Μ”….!!!
Εσάς σας άφησα επίτηδες τελευταίους… αδερφικέ μου φίλε Δημήτρη Κοτάκο… και κουμπάρα μου Τζίνα Priya Καρά και αυτό γιατί όλα τα προηγούμενα site τα φτιάξαμε μαζί… και λέω μαζί, γιατί με υπομονή χαρά και ενθουσιασμό έψαχνες να βρεις πως θα υλοποιήσεις ότι τρέλα σου ζήταγα για τα site!!! Από προϊόντα μέχρι παραστάσεις!!!
Τέλος ευχαριστίες στον Βαγγέλη Κέκκο και την υπέροχη οικογένεια του που γνωρίσαμε μέσα στο Azima Cultural Art Space και εννοώ την 1^η σου οικογένεια αρχικά, τον μπαμπά σου, την μαμά σου την αδερφή σου Ιωάννα… αλλά φυσικά και την δική σου οικογένεια, τα κορίτσια σου την Εύη… και τα κορίτσια σας την Ασπασία και την Μιχαέλα!!! Γιατί όλοι γίναμε μέλος μέρος ενός υπέροχου δικτύου ανθρώπων για να φτάσουμε και …
Αλυσιδωτά και στον Αντρέα Γρυπάρη και την Μαρία του από την media planners … για να φτάσω και στον Στράτο και την Ελεάννα  που είναι και αυτή που “τρέλανα” αντ΄αυτού της κουμπάρας μου της Τζίνας… και τι τυχαίο… κύλισε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι!!! Ελεάννααααααα σε ευχαριστώ! ….ένας Θεός ξέρει μόνο πόσους ακόμα ξέχασα!!!

Επίσης την θεία μου Κατερίνα και τον Θείο μου Μίλυ Χουρπιλιάδη για την αρχή ως ήμισυ του παντός!!!

Όλοι είστε Κομμάτια του παζλ της ζωής μου… της κοινής ζωής μου με αυτό που λέμε Αζίμα και Δημήτρης και Ελισάβετ μαζί… που με συνδέουν… με ελευθερώνουν μου θυμίζουν ποια είμαι! Με τα καλά μας και με τα στραβά μας μένουμε παραμένουμε εδώ μαζί … και συνεχίζουμε!!!

Στο Azima Cultural Art Space συνεχίζουμε… ηχηρά… δυναμικά μα πάνω απ’όλα αγαπησιάρικα!!!