Έχεις ανακαλύψει τη σιωπή σου?

Οι περισσότεροι από μας αν όχι όλοι έχουμε μεγαλώσει  έχοντας συνυφασμένη την έννοια της σιωπής με την  θλίψη.  Συσχετίζουμε την κατάσταση της σιωπής με την θλίψη! 

Συνήθως η σιωπή σχετίζεται με μια κατάσταση τραυματική ή με μια εμπειρία απώλειας.  Δυσκολευόμαστε να συνειδητοποιήσουμε την πραγματική φύση και δύναμη, την αξία της σιωπής στη ζωή μας.  Ίσως για αυτό προκαλούμε τόση φασαρία γύρω μας… ακόμα και στον ύπνο πολλοί επιλέγουν την φασαρία της ανοιχτής τηλεόρασης. Η σιωπή για πολλούς χαρακτηρίζεται σαν κατάσταση κενού ή τίποτα… μέχρι να ανακαλύψουμε την συνειδητή κατάσταση σιωπής! Η σιωπή δεν είναι ανυπαρξία… είναι το ίδιο το “έδαφος” της  ύπαρξης μας!

Σιωπή… όλες οι λέξεις που περιγράφουν πτυχές της συνείδησης τείνουν να είναι ανεπαρκή! Σιωπή είναι το να μπορείς , το να θέλεις, το να επιτρέπεις στην προσωπικότητα σου, να ρίχνει τους τόνους της βαβούρας που κάνουμε γύρω από το εγώ μας προκειμένου να ακούσουμε το μέσα μας… την καρδιά μας, την ψυχή μας… την πεμπτουσία της ύπαρξης μας… το θεϊκό μέσα μας! … η δύναμη και το δυναμικό  μας να δημιουργήσουμε, να εκδηλώσουμε, να φέρουμε ζωή στη ζωή μας!

Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια παύση και να συντονιστούμε, να διευρύνουμε για λίγο την αντίληψή μας, θα ανακαλύπταμε σιωπή παντού γύρω μας!!!  Στην πρωινή πάχνη της πιο αθόρυβης κοιλάδας…  στη γαλήνη του δειλινού που ο ήλιος αποχαιρετά μια ζεστή μέρα του καλοκαιριού… στην ηρεμία του πελάγους πριν από την έλευση της καταιγίδας….  στην στιγμή ανάμεσα από μια  γουλιά καφέ που πίνουμε κουβεντιάζοντας  παρέα με τον κολλητό μας… σιωπή υπάρχει… είναι  ανάμεσα στις τζούρες του τελευταία τσιγάρου πριν τα κεφάλια ξαναμπούν μέσα… είναι αμέσως μετά το πρώτο φιλί…. Είναι στην εκκωφαντική αθόρυβη απεραντοσύνη της ερήμου… είναι στα μάτια του παιδιού που ανοίγει ένα δώρο… είναι στην θαυμάσια πανοραμική θέα της πόλης από την κορυφή ενός βουνού… είναι στη στιγμή που αγκαλιάζεις, ένα ζώο, ένα δέντρο κάποιον που αγαπάς… είναι στη στιγμή που τίποτα δεν σε βιάζει… που δεν έχεις βιασύνη για τίποτα μέσα σου… που είσαι εκεί δοσμένος ολοκληρωτικά!

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε αγγιχτεί από τέτοιες στιγμές, όταν ο θόρυβος της σκέψης τελειώνει και η “σιωπή του δέους” αρχίζει.
Υπάρχει η σιωπή του παρελθόντος… σε παιδικές μας αναμνήσεις τότε που κρυβόμασταν, τότε που δεν θέλαμε να μας ανακαλύψουν… είτε από σκανδαλιά, είτε για να κρυφακούσουμε τα λόγια των μεγάλων… τότε που θυμόμασταν να σωπαίνουμε για να ακούσουμε!  Υπάρχει η σιωπή της ανακάλυψης  πως η στιγμή που τα συναισθηματικά μας βάσανα τελειώνουν… φτάνει. Υπάρχει η σιωπή , την παρούσα στιγμή, όταν η ιστορία του χθες και το μυστήριο του αύριο διαλύονται και τότε είμαστε ολοκληρωτικά παρόντες στο εδώ και τώρα. Υπάρχει η σιωπή της πόλης που κοιμάται… Υπάρχει η σιωπή της εξοχής που μόνο το θρόισμα των φύλλων διακόπτει… Υπάρχει η σιωπή της καμπάνας που έρχεται στον τελευταίο χτύπο… καθώς ο ήχος σβήνει. Και ναι υπάρχει  εκείνη η σιωπή, η εσωτερική βαθιά, γαλήνια, σιωπή για την οποία όλοι οι διαλογιστές μιλούν!

Γλυκιά γαλήνια σιωπή… Είσαι η σύντροφος που αγνοούμε στην πολυάσχολη ζωή!

Υπάρχει η νεκρική σιγή στο πέρασμα της ψυχής από ένα ακόμη σώμα. Αλλά και η σιωπή αυτή μετά τις κραυγή του πόνου για αυτόν που έχει φύγει… Υπάρχει και ίδια σιωπή μετά το πρώτο κλάμα του μωρού όταν πια αφού η ζωή το έχει καλωσορίσει… κοιμάται για πρώτη φορά έξω από το σώμα της μάνας του! Υπάρχει η κορυφαία σιωπή στην καρδιά του κάθε δάσους, καθώς  τα δέντρα στέκουν ψηλά  πυκνά και αγέροχα σαν σε  συνωμοσία για να απορροφήσουν  τον παραμικρό ήχο. Υπάρχει μια σιωπή χαρούμενη όταν το μυαλό παίρνει ένα διάλειμμα από τις ψευδαισθήσεις του, που ονομάζεται “Το ξέρω” και βλέπει τα πάντα ακριβώς όπως είναι χωρίς ταμπέλες και  ετικέτες. Κοιτάξτε πίσω από τη μορφή και το χρώμα σε έναν πίνακα και μπορείτε να “δείτε” τη σιωπή του καμβά που κρατά το θόρυβο της δημιουργικότητας του καλλιτέχνη.  Ακούστε προσεκτικά τις συμφωνικές και θα ακούσετε καθαρά σιωπή ανάμεσα στις νότες, χωρίς τις οποίες η ομορφιά αυτής της μουσικής θα είχε χαθεί. 

Στη συνέχεια, τη σιωπή της γνώσης του χώρου ανάμεσα στις  σκέψεις σας. Δες συνειδητά τη Μετάβαση από την μια κατάσταση στην άλλη … και μέσω αυτού του χώρου/χρόνου  θα αναδυθεί η σιωπή της ύπαρξής σου  για να επανενωθεί με την δυναμική του θεϊκού  δημιουργού σου!

Όλα δημιουργούνται γεννιούνται από την σιωπή… διαμορφώνονται από τη δύναμη της σιωπής… μένω έκθαμβη… μαγεμένη από τη δύναμη της σιωπής της Ύπαρξης!

Γιατί όλοι μιλούν τόσο πολύ για τη σιωπή? Γιατί τόσοι πολλοί ήχοι για μια αθόρυβη κατάσταση… ? Γιατί ανακαλύπτουν ότι μόνο στη σιωπή μπορεί … ότι έχει αληθινή και αιώνια αξία να αποκαλυφθεί… να φανερωθεί… τα μάτια κλείνουν… τα αυτιά όμως ποτέ! Ακόμα και οι βαρήκοοι ακούν… ακούν καλύτερα από τους ακούοντες… φυσικά και ακούν… την εσωτερική τους φωνή… αλλά ακούν και όλα όσα δονούνται γύρω τους!

Στη σιωπή είμαστε σε θέση να δούμε την αρχική και μοναδική αιτία όλων των δράσεων, καθώς και το πως ο σπόρος και οι ρίζες όλων των πραγμάτων προκύπτουν από το “τίποτα” που εμπεριέχει τα πάντα. Στη συνειδητότητα της σιωπής χώρος και χρόνος είναι ένα! Στη σιωπή μπορεί να ρεύσει οποιαδήποτε ερώτηση/απάντηση  προς τα έξω από τον υποσυνείδητο εσωτερικό  ωκεανό και γνωρίζουμε , με απόλυτη πίστη ακλόνητη, ότι η απάντηση που  θα επιστρέψει για να μας βρει είναι πέρα για πέρα αληθινή. …μας θυμίζει  ότι μόνο όταν όλο το είναι μας είναι “σιωπηλό” μπορεί η πνευματική καρδιά μας να λαμβάνει και να απορροφά  το φως και την αγάπη της “πηγής”…του Θεού και του Θεϊκού με όποιο τρόπο αγγίζει την ψυχή του καθενός. Μια πηγή που είναι πολύ πέρα από έννοιες πεποιθήσεις,  ονόματα. Σε αυτή την  ίδια βαθιά σιωπηλή κατάσταση, μπορούμε να ανακαλύψουμε ξανά και να μετακινηθεί για άλλη μια φορά προς την αγάπη και την συμπόνια για όλα τα πλάσματα μεγάλα και μικρά.

Γνωρίζεις την σιωπή σου? Έχεις ανακαλύψει την δική σου σιωπή? Πέρα από το θορυβώδη τρόπο σκέψης, πέρα από τα συντριπτικά  κύματα συγκίνησης, πολύ πέρα από κάθε εισβολέα, που  αποσπά  την εστίαση της δυναμικής σου και της πίστης στον εαυτό σου σε  έναν κόσμο που είναι εθισμένος στον ήχο? Δεν είναι άλλος εαυτός, αυτός ο σιωπηλός εαυτός. Δεν είναι ένα ξεχωριστό μέρος του εαυτού!  Είναι η μόνη… αρχική και πιο φυσική κατάσταση της ύπαρξης μας!

Φαίνεται ότι μόνο λίγοι μπορούν ή θέλουν ή επιτρέπουν στον εαυτό τους  να εισέρχονται συνειδητά και να είναι ολοκληρωτικά αφημένοι στη σιωπή τους  κατά βούληση.  Η ενέργεια της παρουσίας  τους είναι “αισθητή”, καθώς φέρουν μια δόνηση λεπτή κρυστάλλινη θα τολμούσα να πω, σαν ζωντανό άρωμα φρεσκάδας και καθαρότητας, γαλήνης και ηρεμίας σε έναν καθολικά θορυβώδη κόσμο. Δημιουργώντας ένα τόπο μέσα τους, γεμάτο γαλήνη και ηρεμία όπου αναπάσα στιγμή ξεκουράζονται και όλα είναι διαθέσιμα για την ψυχή του αναζητητή… όπου ότι λαχταρά η ύπαρξη είναι δοσμένο  στην ολότητα του!

Η Σιωπή της ψυχής είναι καθαρή και αδιάφθορη! Η αγάπη τότε γίνεται φως … φως αισθητό σαν δύναμη!

Βρες… ανακάλυψε… αφέσου… στην σιωπή…. πάρε την ενέργεια που απελευθερώνει και ελευθερώσου… ανοίξου στην αγάπη… πάρε όλο το φως μέσα σου… και τότε η δύναμη της ύπαρξης σου… η αρχαία σοφία της ψυχής σου… θα γίνει άρωμα, που θα ενεργοποιήσει όλες τις αισθήσεις ικανό να το οσφριστούν να το “μυριστούν”… στα πέρατα του κόσμου!

Είμαι ευγνώμων στην δυναμική της σιωπής…! Εδώ και κάποιες μέρες… μέχρι και σήμερα… βιώνω έντονη την επιθυμία… την ανάγκη…. για σιωπή! Δεν είναι η 1η φορά που μου συμβαίνει… όμως τον Οκτώβρη του 2017 επιθυμούσα βαθιά να μπω σε σιωπή… τότε δεν ήταν δυνατό… εφικτό… όχι ότι τώρα είναι απόλυτα δυνατό…τουλάχιστον εν μέρη… και πάλι… είναι αναζωογονητικό!

Πάντα όλα έχουν την δική τους κρυμμένη αρμονία!!! Δεν σου λέω να γίνεις “μουγκοθόδωρος”!!!

Με πολύ αγάπη και μόνο από καρδιάς
Αζίμα