Ο μεγάλος ράφτης κόβει λίγο λίγο…

Η αρχή του Σύμπαντος
είναι η Μάνα όλων των πραγμάτων.
Γνωρίζοντας τη Μάνα, γνωρίζεις και τους γιους.
Γνωρίζοντας τους γιους,
αλλά και κρατώντας επαφή με τη Μάνα,
απελευθερώνεσαι απ’το φόβο του θανάτου.

Κράτα το στόμα σου κλειστό,
διαφύλαγε τις αισθήσεις,
κι η ζωή σφύζει πάντα.
‘Ανοιγε το στόμα,
πάντα πολυάσχολος,
κι η ζωή γίνεται απελπισία.

Να βλέπεις το μικρό αποτελεί διαίσθηση,
να ενδίδεις στη Δύναμη είναι αντοχή.
Βλέποντας με το έξω Φως,
ξαναγύρνα στη διαίσθηση.
Γλυτώνεις έτσι από κάκωση.
Να πώς διδάσκεται η σταθερότητα.

Γνώριζε τη δύναμη του άντρα,
κράτα όμως τη φροντίδα της γυναίκας
Γίνου το ρεύμα το Σύμπαντος !
‘Οταν είσαι το ρεύμα του Σύμπαντος,
πάντα αληθινός κι ακλόνητος,
ξαναγίνου μικρός σαν παιδάκι

Γνώριζε το άσπρο,
κράτα όμως το μαύρο
Γίνου παράδειγμα στον κόσμο,
πάντα αληθινός κι ανένδοτος,
ξαναγύρνα στο άπειρο.

Γνώριζε τιμές,
μένε όμως ταπεινός,
Γίνου η κοιλάδα του Σύμπαντος !
‘Οταν είσαι η κοιλάδα του Σύμπαντος,
πάντα αληθινός κι επινοητικός,
ξαναγύρνα στην κατάσταση
του απελέκητου ξύλου

Το ξύλο που πελεκήθηκε
σύμφωνα με τα νερά του
γίνεται χρήσιμο,
έτσι ακολουθώντας τη φύση των ανθρώπων,
ο συνετός γίνεται κυβερνήτης,
γι’αυτό ο μεγάλος ράφτης κόβει λίγο λίγο

Λάο Τσε