Ταξίδι στο Χάος

Που έχει τις ρίζες του ο ναύτης;
Σώματα ανυπέρβλητα
το αλμυρό νερό της θάλασσας γδέρνει το είναι μου
το καθαρίζει από κάθε λογής βρωμιά,
από κάθε σκουριά που απέκτησα κάνοντας εκπτώσεις
στο είναι και στα θέλω μου για να μοιάζω μ’ όλους εσάς
που κλειδωθήκατε σ’ ένα μπουκάλι νερό.
Το σκοτάδι της νύχτας μου γνέφει
και μου δίνει σημάδια για ένα ταξίδι μακρινό.

Που έχει τις ρίζες του ο ναύτης;
Αόρατα συρματόσχοινα
που κρέμονται απ’ τα άκρα του λεπτές κλωστές
που συνδέουν παρελθόν, παρόν και μέλλον,
πάντα κατασκευασμένες
από του δικού του δέρματος τις ίνες,
πάντα συγχρονισμένες στο δικό του τώρα.
Τύχη, fortune, φουρτούνα….
καθώς ταξιδεύω για το πεπρωμένο μου.

Φαίη Ρέμπελου